Specjaliści w Szkole Podstawowej im. Janusza Korczaka
- Pedagog/psycholog - mgr Magdalena Paszkowska
- Pedagog specjalny – mgr Agnieszka Tynda
- Logopeda – mgr Olga Buczkowska
Głównym partnerem w mojej pracy jest uczeń!
„Mieć czas dla dziecka – to początek wszelkiego wychowania.”
/Karl Hesselbacher/
DRODZY UCZNIOWIE!
Zwracajcie się do pedagoga z każdą sprawą, z którą sami nie potraficie sobie poradzić. On oferuje Wam pomoc pedagogiczną w zakresie rozwiązywania:
„SZUKANIE POMOCY JEST OZNAKĄ SIŁY, NIE SŁABOŚCI”
Miejsce pedagoga szkolnego znajduje się na styku społeczności uczniów, nauczycieli i rodziców. Obserwując życie szkolne, konflikty i różnice interesów pełni rolę obiektywnego rzecznika praw ucznia, wspiera racjonalne rozwiązania trudności szkolnych i problemów osobistych, ukazuje możliwości budowania pozytywnych więzi. Nie zastępuje rodziców ani wychowawców, ale wspomaga ich w udzielaniu pomocy, korzystając ze współpracy specjalistów i instytucji wspierających szkołę i rodzinę.
Do pedagoga szkolnego może przyjść każdy, kto ma kłopot, a nie potrafi sobie z nim samodzielnie poradzić.
Zwróć się do pedagoga szkolnego, gdy :
- Czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny.
- Nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem.
- Masz problemy rodzinne.
- Znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej.
- Chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem.
- Chciałbyś pomóc innym, lecz nie wiesz, w jaki sposób.
- Masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić.
- Przyjdź także z każdą sprawą, z którą sam nie potrafisz sobie poradzić.
SZANOWNI RODZICE!
Pedagog szkolny jest do Waszej dyspozycji!
Jako pełnoprawni opiekunowie uczniów uczęszczających do naszej szkoły jesteście partnerami w pracy wychowawczej nauczycieli. Dlatego szkole bardzo zależy na naszej owocnej współpracy. Pamiętajcie, że o problemach swoich dzieci należy głośno i otwarcie mówić, gdyż wówczas możliwa jest skuteczna pomoc.
ALFABET PEDAGOGA SZKOLNEGO SZKOŁY PODSTAWOWEJ W LICZU:
ZASADY PEDAGOGICZNE OBOWIĄZUJĄCE PEDAGOGA SZKOLNEGO:
1. Zasada dyskretnej opieki, która wynika z prawa dziecka do godności osobistej i szczególnej właściwości okresu dojrzewania jaką jest nadwrażliwość na naruszenie prywatności. Pedagog zawsze stara się być taktowny, unika ostentacyjnego udzielania pomocy, okazywania litości, by nie zawstydzić lub upokorzyć.
2. Zasada odpowiedzialności za pełny rozwój każdego ucznia, bo każde dziecko jest najwyższą wartością. Pedagog stara się poznać indywidualne możliwości każdego ucznia, jego warunki rodzinne, społeczne i wiedzę tę wykorzystuje organizując proces wychowania.
3. Zasada ufności opiekuńczej, która wynika z konieczności wzbudzania w uczniach przeświadczenia, że pedagog jest tą osobą, u której zawsze znajda wsparcie i pomoc. Pedagog stara się, żeby uczniowie widzieli w nim przyjaciela, do którego mogą się zwrócić w każdej sprawie.
4. Zasada podmiotowości ucznia, która wynika z założenia, że dziecko jest podmiotem wszystkich działań. Pedagog stara się wyrabiać u uczniów poczucie odpowiedzialności za siebie i swoich kolegów.
5. Zasada bezwzględnej walki z zagrożeniami rozwoju uczniów. Rola pedagoga wymaga ogromnego wyczulenia na wszelkie nieprawidłowości, wypaczenia i deformacje zarówno w życiu szkolnym, jak i najbliższym środowisku.
W RAMACH SWOJEJ PRACY PEDAGOG SZKOLNY WSPÓŁPRACUJE Z TAKIMI PLACÓWKAMI WSPIERAJĄCYMI PROCES DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZY SZKOŁY, JAK:
- Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną
- Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej
- Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie
- Komendą Powiatową Policją
- Sądem Rejonowy – III Wydziałem Rodzinnym i Nieletnich
- Pedagogami z innych szkół
- Fundacjami
- Innymi w razie potrzeb
ZADANIA PEDAGOGA SZKOLNEGO
Zadania pedagoga szkolnego wynikające z ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach:
§ 24. Do zadań pedagoga i psychologa w przedszkolu, szkole i placówce należy w szczególności:
1) prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki;
2) diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu przedszkola, szkoły i placówki;
3) udzielanie uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
4) podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;
5) minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku przedszkolnym, szkolnym i pozaszkolnym uczniów;
6) inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;
7) pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;
8) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
- a) rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,
- b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Zadania pedagoga szkolnego wynikające ze Statutu Szkoły:
§ 42.
Do zadań pedagoga i psychologa należy pomoc wychowawcom klas, a w szczególności:
1) rozpoznawanie indywidualnych potrzeb uczniów oraz analizowanie przyczyn niepowodzeń szkolnych;
2) określanie form i sposobów udzielania uczniom, w tym uczniom z wybitnymi uzdolnieniami, pomocy psychologiczno-pedagogicznej, odpowiednio do rozpoznanych potrzeb;
3) organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej
dla uczniów, rodziców i nauczycieli;
4) podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego szkoły w stosunku do uczniów, z udziałem rodziców
i nauczycieli;
5) wspieranie działań wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli, wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego;
6) planowanie i koordynowanie zadań realizowanych przez szkołę na rzecz uczniów, rodziców
i nauczycieli w zakresie wyboru przez uczniów kierunku kształcenia;
7) działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się
w trudnej sytuacji życiowej;
8) udzielanie różnych form pomocy psychologicznej i pedagogicznej uczniom realizującym indywidualny program lub tok nauki;
9) współdziałanie w opracowaniu programu wychowawczo-profilaktycznego szkoły i jego ewaluacji;
10) wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli, wynikających
z programu wychowawczo-profilaktycznego szkoły;
11) organizowanie różnych form terapii uczniom niedostosowanym społecznie;
12) współdziałanie z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Kwidzynie i poradniami specjalistycznymi, kierując do nich wszystkich potrzebujących;
13) współdziałanie z instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami opiekuńczo-wychowawczymi.
WSKAZÓWKI DLA NAUCZYCIELI:
JAK ROZMAWIAĆ Z UCZNIEM?
Nie porównuj go z innymi uczniami mówiąc: dlaczego inni potrafią, a ty nie. On chcę, byś rozumiał jego trudności.
Nie zawstydzaj go przed całą klasą mówiąc: czy nie mogłeś się lepiej ubrać? Ono chce być szanowane przez ciebie.
Nie odbieraj nadziei mówiąc: nic z ciebie nie będzie. Dziecko chce wierzyć, że coś w życiu osiągnie.
Nie lekceważ uczuć mówiąc: tu jest miejsce na naukę, problemy zostaw za drzwiami. Dziecko potrzebuje wsparcia.
Nie oceniaj mówiąc: jesteś po prostu nieukiem! Dziecko ma prawo dobrze myśleć o sobie.
Nie moralizuj mówiąc: przestań się użalać, zabieraj się do roboty. Dziecko potrzebuje twojego zrozumienia.
Nie przypisuj mu złych intencji mówiąc: ty po prostu robisz mi na złość! Świat wydaje się wtedy dziecku nieprzyjazny.
Nie okazuj dezaprobaty, gdy dziecko ma kłopoty z zapamiętaniem pytając: co tak słabo? Wydaje mu się wtedy, że do niczego się nie nadaje. Dziecko potrzebuje dowartościowania.